تو آمدی و خدا خواست دخترم باشی
و
بهترین غزل توی دفترم باشی
تو
آمدی که بخندی ، خدا به من خندید
و
استخاره زدم ، گفت نازنین زهرا باشی
خدا
کند که ببینم عروس گلهایی
خدا
کند که تو باغ صنوبرم باشی
خدا
کند که پر از عشق مادرت باشی
خدا
کند که پر از مهر مادرم باشی
همیشه
کاش که یک سمت ، مادرت باشد
تو
هم بخندی و در سمت دیگرم باشی
تو
آمدی که اگر روزگارمان بد بود
تو
دست کوچک باران باورم باشی
بیا
که روی لبت باغ یاس می رقصد
بیا
گلم که خدا خواست دخترم باشی
تو
آمدی و خدا خواست از همان اول
تمام
دلخوشی روز آخرم باشی
شخصى در مدینه مدرسه اى تأسیس کرد و به آموزش کودکان مشغول بود. روزى
یکى از فرزندان امام حسین(ع) به مدرسه وى رفت و آیه شریفه « الحمدلله رب العالمین » را آموخت. وقتى به منزل برگشت، آیه را
تلاوت کرد و معلوم شد آن را در مدرسه اى از معلم آموخته است.
امام حسین(ع) هدایاى زیادى براى معلم فرستاد به طورى که موجب شگفتى
عدهاى از یاران آن حضرت گردید.
آنها نزد امام آمدند و عرض کردند: آیا آن همه پاداش به معلم رواست که
شما در برابر آموزش یک آیه، این همه هدیه براى معلم فرستاده اى؟!
حضرت فرمود: آنچه که دادم چگونه برابرى مىکند با ارزش آنچه که او به
پسرم آموخته است.
ایشان با این کار ارزش والاى معلم را به تمامى یاران و پیروان خود گوشزد
نمود
.
حدیث :
« کُنْتُ کَنْزاً مَخْفیّا فَاَحْبَبْتُ اَنْ اُعْرَفَ وَ خَلَقْتُ الْخَلْقَ لِکَیْ اُعْرَفَ »
------------------------------------------------
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :
أجوَدُکُم مِن بَعدِی رَجُلٌ عَلِمَ عِلما فنَشَرَ عِلمَهُ؛
بخشنده ترین شما پس از من، کسى است که دانشى بیاموزد، آنگاه دانش خود را بپراکند.
میزان الحکمه ، ح 13825
------------------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
تَواضَعُوا لِمَن طَلَبتُم مِنهُ العِلمَ؛
در پیشگاه کسى که از او دانش مى آموزید، فروتن باشید.
کافى : ج 1 ، ص 36